HTTP i HTTPS¶

HTTP (Hypertext Transfer Protocol)¶

HTTP, czyli protokół przesyłania hipertekstu, to zestaw reguł komunikacyjnych używanych do przesyłania informacji w sieciach komputerowych, zwłaszcza w Internecie. Jest protokołem nieszyfrowanym, co oznacza, że przesyłane informacje mogą być odczytane, jeśli zostaną przechwycone.

HTTP jest protokołem bezstanowym. Oznacza to, że nie zachowuje on żadnych informacji między żądaniami. Każde żądanie jest niezależne i nie ma świadomości poprzednich żądań. Protokół HTTP działa na podstawie modelu żądanie-odpowiedź. Klient (zazwyczaj przeglądarka internetowa) wysyła żądanie do serwera, a serwer zwraca odpowiedź.

Podstawowe typy zapytań HTTP¶

GET: żądanie pobrania informacji.
POST: przesłanie danych do serwera.
PUT: aktualizacja danych na serwerze.
DELETE: usunięcie danych na serwerze.

Kody odpowiedzi HTTP¶

Kody odpowiedzi HTTP to trzycyfrowe numery wysyłane przez serwer jako odpowiedź na żądanie klienta. Pomagają w identyfikacji rezultatu żądania i wskazują, czy żądanie zakończyło się sukcesem, czy też nie.

Kody odpowiedzi HTTP są podzielone na pięć klas, zidentyfikowanych przez pierwszą cyfrę:

1xx (Informatywne): Rzadko używane. Informują, że żądanie zostało odebrane i proces kontynuowany.
2xx (Sukces): Oznaczają, że żądanie zostało pomyślnie otrzymane, zrozumiane i przyjęte.
200 OK: Standardowa odpowiedź na prawidłowe żądania.
201 Created: Żądanie zostało spełnione, a w wyniku tego utworzono nowy zasób.
204 No Content: Żądanie zostało pomyślnie przetworzone, ale nie ma dodatkowych informacji do wysłania.
3xx (Przekierowanie): Informują klienta, że musi podjąć dodatkową akcję, aby zakończyć żądanie.
301 Moved Permanently: Ta i wszystkie przyszłe prośby powinny być kierowane do podanego URI.
302 Found: Ta odpowiedź mówi, że żądane zasoby znajdują się tymczasowo pod innym URI.
4xx (Błąd klienta): Zwracane, gdy żądanie nie może być zakończone z powodu błędu po stronie klienta.
400 Bad Request: Serwer nie był w stanie zrozumieć żądania z powodu niepoprawnej składni.
403 Forbidden: Klient nie ma uprawnień do dostępu do żądanego zasobu.
404 Not Found: Serwer nie może odnaleźć żądanego zasobu.
5xx (Błąd serwera): Zwracane, gdy serwer napotkał problem, ale nie może go precyzyjnie zidentyfikować.
500 Internal Server Error: Niespecyficzny błąd serwera.
502 Bad Gateway: Serwer działa jako brama lub proxy i otrzymał niepoprawną odpowiedź od górnego serwera.
503 Service Unavailable: Serwer nie jest w stanie obsłużyć żądania z powodu przeciążenia lub konserwacji.

Powyższe kody to tylko niektóre z wielu kodów odpowiedzi HTTP. Każdy kod przekazuje ważne informacje o statusie żądania i pomaga identyfikować problemy, które mogą wystąpić podczas komunikacji między klientem a serwerem.

HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)¶

HTTPS to rozszerzenie protokołu HTTP, które dodaje warstwę bezpieczeństwa do transmisji danych. HTTPS używa protokołu SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security) do szyfrowania komunikacji, co zapewnia bezpieczeństwo transmisji danych.

Głównym celem HTTPS jest zapewnienie prywatności i bezpieczeństwa w komunikacji sieciowej. Szyfrowanie danych zapobiega przechwyceniu i modyfikacji danych przez osoby trzecie. Dzięki temu protokołowi, informacje takie jak dane logowania, dane kart kredytowych czy inne poufne dane mogą być bezpiecznie przesyłane przez Internet. W związku z tym HTTPS jest szczególnie ważny na stronach internetowych, które obsługują transakcje finansowe, logowanie lub przetwarzanie innych wrażliwych danych.

W przeglądarkach internetowych, strony korzystające z protokołu HTTPS są zazwyczaj oznaczone ikoną kłódki obok adresu URL, co sygnalizuje użytkownikom, że ich połączenie jest bezpieczne.

Warning

Pamiętaj, że nawet jeśli strona korzysta z protokołu HTTPS, to nie oznacza, że jest ona całkowicie bezpieczna. Zawsze warto korzystać z najnowszych wersji przeglądarek internetowych, oprogramowania antywirusowego i dwuskładnikowego uwierzytelniania, aby zapewnić sobie najwyższy poziom ochrony.