Krotki¶
W języku Python krotka (ang. tuple) jest niezmienną (ang. immutable) strukturą danych. Oznacza to, że wartości raz utworzonej krotki nie możemy modyfikować. W swoim zachowaniu krotki przypominają poniekąd listy, ale z kilkoma różnicami. Najważniejszą różnicą jest to, że krotki nie posiadają metod append()
ani remove()
, co oznacza, że nie możemy ich modyfikować.
Utworzenie krotki¶
Krotkę zapisujemy w nawiasach okrągłych, w których umieszczamy elementy oddzielone przecinkami. Każdy element może być dowolnego typu, np. liczba calkowita, zmiennoprzecinkowa, ciąg znaków, lista, krotka, itp.
Odczytywanie elementów¶
Aby odczytać element z krotki, używamy indeksu, który określa pozycję elementu w krotce. Pierwszy element ma indeks 0, drugi 1 itd.
Możemy też odwoływać się do elementów krotki od końca, używając indeksu -1
. Element o indeksie -1
jest ostatnim w krotce, element o indeksie -2
jest przedostatnim itd.
Zmiana krotki¶
Krotki nie mogą być zmieniane. Jeśli chcemy zmienić elementy krotki, musimy ją generalnie przepisać na nowo. Oczywiście, jak chcemy zmienić wartość tylko jednego elementu, pozostałe możemy zachować przepisując je.
Długość krotki¶
Aby dowiedzieć się ile elementów ma krotka, używamy funkcji len()
.
Krotki w krotkach¶
Krotki mogą być zagniezdzone w krotkach.
Nazwane krotki¶
Domyślnie wartości w krotkach indeksujemy od 0. Jeśli chcemy, aby wartości miały własne nazwy, możemy skorzystać ze struktury namedtuple
z biblioteki collections
. Na początek zaczynamy od utworzenia własnego typu nazwanej krotki.
Teraz możemy tworzyć własne punkty.
Możemy także je tworzyć podając argumenty po nazwie.
Możemy także z łatwością odwoływać się do wartości w naszej krotce, podając po kropce nazwę wartości, którą chcemy odczytać.